MUZEUM OKRĘGOWE W LESZNIE

KONKURSU NA OPRACOWANIE KONCEPCJI ARCHITEKTONICZNO-URBANISTYCZNEJ REWITALIZACJI BUDYNKU STAREJ OCTOWNI WRAZ Z ROZBUDOWĄ NA POTRZEBY MUZEUM OKRĘGOWEGO W LESZNIE – praca konkursowa. 

Przestrzeń przyszłego Muzeum Okręgowego w Lesznie wyznaczono w południowo-wschodniej części kwartału starego miasta ograniczonego Alejami Jana Pawła II od południa, ul. Leszczyńskich od zachodu, ul. Świętokrzyską od północy i ul. Bolesława Chrobrego od wschodu. 

Formowane przez warunki różnych okresów historycznych leszczyńskie stare miasto pełne jest podwórek, z których każde zawiera swoją opowieść. Gdzieś znajdzie się ślad społeczności żydowskiej lub braci czeskich, gdzieś mieszkali luteranie, a gdzieś katolicy. Któreś było świadkiem produkcji wysyłanych w świat wyrobów,  w którymś powstawał pomysł na kształcenie młodzieży, a w którymś spotykali się spiskowcy jednego z trzech wielkopolskich powstań. W podwórkach odnajdziemy historię Leszczynian, świadectwa ich czasów i idei. Oczekiwanym efektem wywołanym przez nowy budynek muzeum byłoby uzyskanie obrazu „ podwórkowego Leszna w pigułce”. 

Muzealnym „podwórkom” nadano różne kształty i funkcje. Są zlokalizowane na różnych poziomach, są otwarte i przekryte. Wypełnione zielenią wysoką i niską zapewnią mikroklimat i miejsce dla spotkań, wypoczynku, konsumpcji oraz dodatkową przestrzeń wystawienniczą.

Wejście główne do obiektu zaproponowano poprzez częściowo odrestaurowany i w znacznej części rozbudowany i nadbudowany  budynek bramny starej octowni. Przez jego odnowione bramy i sień zaplanowano dojście do otwartego dziedzińca wewnętrznego. Linia zabudowy kwartału, od ulicy Jana Pawła II przypomina łuk, a w okolicy wspomnianego wejścia jego oddalenie od ulicy jest największe. Dzięki temu przed bramą można zorganizować przed plac wejściowy.

Wejście główne akcentuje prostopadłościenna bryła umieszczona ponad dawnymi odrestaurowanymi bramami, przez które wchodziliby zwiedzający. Bryła o elewacji ażurowej, ceglanej, rozświetlona po zmroku, byłaby jak latarnia ściągająca wędrowców do Muzeum.

Goście wejdą na podwórko „główne” przez historyczną bramę i sień. Na głównym podwórku wydzielone będą różne obszary. Na przykład: rejon wejścia do holu recepcyjni-kasowego oraz przestrzeń „ogródka gastronomicznego” z zewnętrzną ekspozycją muzealną i miejscami wypoczynku. Przekrytym przeszklonym dachem podwórkiem jest również  hol recepcyjni – kasowy.  Stanowi on przestrzenny zwornik pomiędzy „starą”, a „nową” częścią kompleksu Muzeum. 

Koncepcja autorska zakładała maksymalne wyeksponowanie budynku historycznego i nadanie mu głównie funkcji wystawienniczej. Założono także maksymalne zachowanie budynku octowni od zewnętrznej strony publicznej, jak i wnętrza nowego holu recepcyjnego. Pieczołowicie odtworzone, historyczne elewacje – świadkowie historii – z narożną dominantą w formie okrągłej wieżyczki przekrytej spiczastym hełmem, zostaną od zachodu i północy, dla zrównoważenia kompozycji, domknięte formami współczesnymi.  Wspomnianą już bryłą wejścia głównego oraz nowym budynkiem bramnym od ulicy Bolesława Chrobrego.

Goście/Zwiedzający wchodzą do muzeum przez wejście główne – historyczną bramę octowni od Alei Jana Pawła II, na dziedziniec przed centralnie usytuowanym w kompozycji przestrzennej Muzeum, blokiem recepcyjnym, w którym znajdują się m. in. hol, kasy, informacja, kawiarnia, sklep muzealny oraz zaplecze szatniowe i sanitarne dla zwiedzających. Kawiarnia i sklep maja zapewniony dostęp z zewnątrz, gdzie zorganizować można ogródek kawiarniany i ekspozycję na powietrzu. 

Ekspozycję stałą umieszczono głównie w budynku historycznej octowni oraz w nowym skrzydle. Goście rozpoczynają zwiedzanie od zejścia pochylnią z holu recepcyjnego na nieco obniżony poziom przyziemia octowni. Meandrują przez wystawę, zgodnie z kierunkiem zwiedzania, w kierunku reprezentacyjnych schodów łączących poziomy ekspozycji. Wchodząc po nich podziwiać mogą umieszczone na ścianie utworzone z nazwiska właściciela oryginalne logo octowni. Stąd na poziomie +1 zwiedzający dalej eksplorują wystawę zgodnie z proponowanym na schematach kierunkiem zwiedzania, kończąc ją w skrajnej północno-zachodniej Sali bloku ekspozycyjnego, przeznaczonej dla ekspozycji etno-eko. Mogą wyjść z tej Sali do windy i schodów „koniec zwiedzania”, którymi dotrą do holu w bloku recepcyjnym. Mogą ewentualnie wyjść z tej Sali na przylegający do niej od wschodu – taras/podwórko i wejść po schodach wyżej, na poziom +2, gdzie zorganizowano część zewnętrzną wystawy.

Lokalizacja: ul. Bolesława Chrobrego/al. Jana Pawła II, Leszno

Inwestor/Klient: Muzeum Okręgowe w Lesznie, pl. Jana Metziga 16, Leszno

Rok: 2023